Yemeğinizin yanında bir parça plastik ister misiniz? Yanıtınız hayır olsa bile muhtemelen yemeğiniz plastikle dolu geliyor. Çevremize giren mikroskobik plastik parçacıkların sayısı o kadar fazladır ki, yemeyi seçtiğiniz hemen hemen her yiyecek (taze veya dondurulmuş, önceden pişirilmiş veya çiğ) muhtemelen bunları içeriyor. Ancak bunları yemeğinizde göremezsiniz veya yutkunduğunuzda hissetmezsiniz. Bu küçük parçacıklar, boyutları 5 mm’den 0,0001 mm’ye kadar olan mikroplastikler veya bundan daha küçük olan nanoplastikler olarak bilinir.
Avustralya’daki Newcastle Üniversitesi’ndeki bilim adamları tarafından 2019’da yayınlanan 50 araştırmadan elde edilen verilere göre, her hafta yaklaşık 5 gram (bir kredi kartı ağırlığı) plastik parçacığı yutuyoruz . Bir yıl içinde bu, 260 grama ulaşıyor.
Bilim, bu kirlenmenin sağlığımız için yaratabileceği ve kulağa kıyamet gibi gelebileceği sonuçlarını ortaya çıkarmaya başladıkça, araştırmacılar artık acilen vücudumuza emilen miktarı sınırlamanın yollarını bulmaya çalışıyorlar.
Sadece bu hafta bilim insanları erkeklerin testislerinde mikroplastik bulduklarını bildirdi. ABD’deki New Mexico Üniversitesi’nden Profesör Xiaozhong Yu liderliğindeki araştırmacılar, hayvanların yanı sıra ölüm sonrası insanlardan alınan testisleri inceledi.
Profesör Yu şunları söyledi: ‘Başlangıçta mikroplastiklerin üreme sistemine nüfuz edip edemeyeceğinden şüphe ediyordum. Köpeklere ilişkin sonuçları ilk aldığımda şaşırdım. İnsanlara ilişkin sonuçları aldığımda daha da şaşırdım.’
Araştırmacılar mikroplastiklerin erkeklerde sperm sayısının azalmasını açıklamaya yardımcı olabileceğini öne sürdü.
Bu parçacıkların neden olabileceği hasarın tam resmi henüz ortaya çıkmasa da kanıtlar artıyor.
Örneğin geçen ay aynı üniversite tarafından Çevre Sağlığı Perspektifleri dergisinde yayınlanan bir çalışma, yiyeceklerimizdeki mikroplastiklerin kan dolaşımımızı, karaciğerimizi, böbreklerimizi ve hatta beynimizi bile istila edebileceğini ortaya çıkardı.
Birkaç hafta önce New England Journal of Medicine, atardamarlarınızda mikroplastik ve nanoplastik bulunmasının, kardiyovasküler sorunlar geliştirme riskini önemli ölçüde artırabileceğini bildirmişti.
Bu, arterlerinde plak adı verilen yağ birikintileri bulunan hastaların analizine dayanıyordu; plakları mikroskobik plastik parçacıklar içeren hastaların takip eden üç yıl içinde kalp krizi veya felç geçirme olasılığı normalden dört kat daha fazlaydı.
Kaynak: MUSTAFA BAYGIN/ÖZEL HABER
